Mist in 50 vormen

Etappe 6 : Haldenhof - Kandern. Westweg + variant langs Nonnematweiher. 25 km 530 m+.

Een halve dag zonder zon en een dik uur regen. We klaagden niet, écht niet. Na zoveel dagen met schitterend weer konden we eindelijk die regenbroeken en capes gebruiken die al de hele tijd in de rugzak zaten.
Mistflarden die door de pas boven Haldenhof voorbijvlogen. Mist die de dennenbossen in een zwartwitprent verandert. Dikke mist waarin we elkaar op 30 m afstand niet zagen. De damp die afsloeg van de héérlijke borscht in het restaurant op de top van de Blauen. De laatste resten mist die het zonlicht in gouden balken verandert. De mist veraf die prachtig contrasteert met de groene weitjes en bronzen bomenrijen in de zon, vlakbij. De mist in de lucht die het afscheid in Kandern bekroont met een intense regenboog .

Tegen de stroom in

Etappe 5 : Feldberg - Haldenhof. Westweg. 30.5 km 950 m+ 
Terug een dag met perfect weer. Nauwelijks wind, helder weer, mist in de vallei maar onbelemmerd zicht op de Vogezen, Alpen en Jura. Op sommige momenten was het zelfs te warm in T-shirt. Wat een cadeau!
Het grootste deel van de dag waren we alleen. Op de Belchen was dit anders. Het uitzicht trok massaal veel toeristen aan die de klassieke wandeling deden: met kabelbaan omhoog, pauzeren op de top en langs de gemakkelijkste kant afdalen. Dat was onze klimroute ; een eindeloze stroom kleine groepjes die telkens een honderd meter afstand hielden en wij "Hallo. Gutentag." 
Op de top bleef iedereen even discreet, elkaar de rust geven om op de eigen manier te genieten van het uitzicht. Wat een verschil met de drukte op de Feldberg gisteren.
Wij namen dan de afdaling over de ruige Z-kant. Een echt bergpad.

4 mannen, 3 meertjes en 10000 toppen.

Etappe 4 Titisee - Feldberg. 24 km, 965 m+. Westweg in de voormiddag en dan met de meest kronkelende manier die mogelijk is naar de top (1491).
We zíjn er nog niet uit wat de mooiste plekjes waren. Het was één aaneenschakeling van hoogtepunten. Het weer (zon, geen wind en een klein beetje wolkjes), de natuur (prachtige herfstkleuren) en het landschap combineerden perfect.

Drie kleine meertjes met spiegelglad oppervlak. Enkele echte bergpaden. En een onvoorstelbaar goed zicht op de hele Alpenketen : Tirol tot Mont-Blanc 200 km weg en wat vaag, Todi, Titlis, Finsteraarhorn, Eiger-Monch-Junfrau haarscherp. We raakten er niet op uitgekeken.

We verblijven in het Natuurvriendenhuis, een echte berghut, ideaal gelegen op 150 m onder de Feldbergtop.

First high op de Hochfirst

Etappe drie : Schattenmuhle - Titisee. 24 km - 900 m+
Na kalk, mergel en zandsteen gisteren was het in de Wutachkloof de beurt aan graniet. Steile rotsen wisselden af met brede vochtige oevers waar we voortdurend beversporen zagen.
Na een pittige klim kwamen we bij de kapel van Kappel. De wijdse uitzichten, het zonnetje en de wat vreemde bronzen beelden zorgden voor een speciaal sfeertje tijdens de middagpicknick.
We benaderden de Hochfirsttop (1191) op een speciale manier. Drie panorama's op rij. De eerste ZO, met onverwacht zicht op de Alpen. De tweede Z waarbij we voor het eerst de Feldberg in beeld kregen. De derde veruit de mooiste, over het prachtige meer van Titisee.

We hebben de Jeugdherberg voor ons alleen. Maar elk voordeel hep z'n nadeel: er is dus geen avondeten. Dat vonden we in Titisee-dorp, een kleine 3 km verderop. Zonder het te plannen deden we dus de volledige tour van het meer. 

Heel heel héél mooi

De Wutachschlucht tussen Achdorf en Schattenmuhle is terecht één van de top vijf wandelingen van Duitsland. Westvlamingen zijn niet poëtisch. Geen veelheid aan superlatieven maar turven hoeveel keer het weerklonk dat het hier wel heel heel mooi is.
We werden echt verwend. Een groot deel van de dag hadden we de kloof voor onszelf en twee Duitse treksters die wij en zij ons de hele tijd voorbijstaken. Ook prachtig weer. Wat mysterieuse wolken 's morgens en prachtige open lucht in de namiddag.
Tot nu toe is de Schattenmuhle naar prijs kwaliteit zonder meer de beste locatie. Het berghut gevoel is compleet door ontbreken van Wifi of GSM-bereik.
24.5 km. Over de hoogtemeters waren de verschillende GPS'n het oneens. Tussen 600 en 1350 m+. Niet abnormaal met de flauwe GPS ontvangst in de kloof.